maandag 17 mei 2010

Whataya want from me?

Verdomme, ik kan er zo boos om worden. Hebben we weer zo'n veel te onduidelijke opdracht. Ik snap echt niet wat ze van ons verwachten. Moeten we een planning maken voor een beurs. De beurs mag je zelf bedenken. Maar ik heb nog nooit een evenement georganiseerd, hoe moet ik dan weten hoe de planning er uit ziet?! I'm no freaking wizz kid!! En dan hebben we een opdracht gekregen waar wat dingen op staan, waarvan ik denk "leuk, maar wat moet ik hier mee?". Ik heb mij lerares gemaild hier over. Bah, ik word de laatste tijd zo snel emotioneel als ik aan school denk. Het is even door die laatste zure appel heen bijten. Nog heel even tanden op elkaar. Just keeping it together for a little bit longer.

Ik snap trouwens nog steeds niet dat we evenementen organiseren MOETEN leren. Ik wil die kant niet op, laat me toch met rust met dingen die mij niet interesseren en ik niet wil leren :S.

En het ergste is; ik herken mezelf niet meer. Dat meisje dat altijd lachte, nooit huilde... zij is weg gelopen ofzo. Ik huil gewoon veel te vaak de laatste tijd.
Jullie kennen mij vast niet beter dan die huilerd, maar ik kan me nog herinneren dat ik sterker was. Makkelijker door dit soort dingen heen kwam. Op dit soort momenten mis ik wat ik had met CS. Hij luisterde naar me en praatte tegen me, vertelde me dat het goed kwam en liet alles zo logisch klinken dat ik rustig werd. Hij gaf me écht het gevoel alsof ik er niet alleen voor stond. Als de steun die vanuit de coulisse toe kijkt en achter de schermen soms een woordje influistert. Ik mis dat. Niet hem, alleen dat.

In november op stage en daarna mijn ding doen. Nog even doorbijten. Nog even veel huilen, zolang het me maar helpt.

Titel: Adam Lambert - Whataya Want From Me


1 opmerking:

  1. Daaaaaaaniiiiii
    ik ken jou niet als een huilend meisje, en dat meen ik serieus. echt, ik ken jou niet zo. het is wel wat ik de laatste tijd van je hoor, maar daarbuiten vind ik je nog steeds de sterke dani, die het aankan.
    dat laat je hier ook weer zien, hoe je het volhoudt, nog even door de zure appel heen bijten. je bent dus wel sterk, en dat ben je ook NU nog, al neemt het huilende meisje zoals je zelf zegt nu ook plaats in. dat je kunt vooruitdenken en kunt laten zien dat je weet dat het goed komt vind ik heel sterk van je.
    en wij zijn er voor je, en wij willen je ook helpen met er niet alleen voor staan, dat moet je onthouden toch?
    ik zou echt gek worden daar op school, geloof ik. ik hoor zoveel slechte verhalen over roc apeldoorn. een aantal collegas van mij zitten daarop en die vertellen alleen maar slechte dingen en wat er weer fout ging etc...
    maar als er iets is mag je altijd smsseren he (:
    en ik vodn het heel gezellig zaterdag.
    en nu ga ik slapen.
    charlieieiieieieiw

    BeantwoordenVerwijderen